Astrolojinin ilk kalıntılarına M.Ö 2.000 lerde Mezopotamya bölgesinde rastlıyoruz. Burada Sümerlerden bahsedebiliriz. İleri matematik ve geometri bilgisine sahip olan Sümerler bugün kulladığımız astrolojinin temelini atmışlardır.
Devam eden süreçte Klasik Batı Astrolojisi, İskender’in Mezopotamya’yı fethiyle beraber Helenistik dönemde gelişmeye başlamış ve latin çevirilerle yayılmıştır. Dörtlü sistem bu dönemde geliştirilmiştir.
Mezopotamya’nın 12 burçlu zodyağı ile Mısır’ın 36 lık dekan sisteminin birleştiren bu yeni modelde,
1) Gezegenler
2) Burçlar
3) Evler
4) Açılar

Konsepti yer alır. Helenistik dönemin önemli astrologları arasında Claudius Ptolemy ve Vettius Valens sayılabilir. Ptolemy’nin astroloji modeli Aristotales’in evren modeline bağlı olarak geliştirmiştir. Özellikle Tetrabiblos adlı eserinde bu dörtlü konsepte yer vermiş ve sistematik olarak açıklamıştır.
Horary Astroloji’nin gelişimi de Arap astrologların astrolojiye katılmasıyla Orta Çağ döneminde en çok görülmüştür. Bu dönemde Arap noktaları eklenmiş ve Horary Astroloji geliştirilmiştir.

Rönesans astroloğu William Lilly’ye geldiğimizde hem Helenistik hem de Orta Çağ alimlerinin bilgilerinden ve kendi pratik çalışmalarından örnekler görürüz. Bu çalışmalarını Christian Astroloji adlı eserinde yayınlayan Lilly (1647) özellikle Horary Astroloji alanında oldukça ün yapmıştır.